.png)
#KAANIHistoryofSunscreen ตอน Ancient Sunscreen เรื่องราวของกันแดดโบราณ
การป้องกันแดดมีมาตั้งแต่โบราณ ไม่ใช่เพิ่งเกิดในยุคน้ี
ยุคนี้คงไม่มีใครไม่รู้จักครีมกันแดดกันแล้ว แต่ถ้าย้อนกลับไปสมัยโบราณ คนสมัยก่อนก็มีวิธีการกันแดดเหมือนกันนะ
การปกป้องผิวจากแสงแดดของมนุษย์เราไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อ 50 ปี หรือ 100 ปีที่ผ่านมา หรือแค่ตอนมีผลิตภัณฑ์ครีมกันแดดในท้องตลาดแล้วเท่านั้น ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีเรื่องราวเสมอ จากการศึกษาศิลปะและวรรณกรรมยุคโบราณ ทำให้พบว่า บรรพบุรุษมนุษย์เราตั้งแต่ยุคโบราณกว่าหลายพันปี มีวิธีการป้องกันผิวจากแสงแดดแล้ว
พระอาทิตย์ก็คงเหมือนทั้งเทพเจ้าและปีศาจ ให้ชีวิตเรา แต่ก็ทำร้ายเราเหมือนกัน
เท้าความไปถึงยุคโบราณ ที่ดวงอาทิตย์คือเทพเจ้าของคนในสมัยก่อน เพราะให้ทั้งแสงสว่างและชีวิตกับคน แต่ละวัฒนธรรมจะมีการสรรเสริญบูชาดวงอาทิตย์และเรียกชื่อต่างกันไป ที่น่าสนใจคือ แม้วิชาการแพทย์จะไม่ได้เจริญเท่าตอนนี้ แต่คนสมัยนั้นก็รับรู้ผลกระทบอันตรายจากแสงแดดต่อผิวแล้ว และยังพบวัตถุดิบธรรมชาติที่มีคุณสมบัติในการป้องกันผิวจากแสงแดดด้วย
เราจะพาไปย้อนดูตัวอย่างวิธีการในสมัยก่อน ว่าผู้คนปกป้องผิวจากแสงแดดอย่างไรและใช้อะไรเป็นวัตถุดิบหลัก
สมัยอียิปต์โบราณ มีการนำรำข้าว ดอกลูพิน ดอกมะลิและว่านหางจระเข้ ที่มีสรรพคุณช่วยบำรุงผิวพรรณ ให้ผิวชุ่มชื่น ลดอาการไหม้หรือแผลพุพอง มาผสมทาผิวกับผงดินเหนียวและแคลไซต์ที่มีส่วนช่วยลดการไหม้และแผลพุพองของผิวเช่นกัน
สมัยกรีกโบราณ วัตถุดิบหนึ่งที่สำคัญสำหรับทำอาหาร คือ มะกอก ซึ่งนอกจากจะนำมาใช้ทำอาหารแล้ว ยังมีการใช้น้ำมันมะกอกมาชโลมตัวเพื่อปกป้องผิวจากแสงแดดด้วย เพราะน้ำมันมะกอกมีคุณสมบัติเหมือนเป็นมอยส์เจอร์ไรเซอร์ ให้ความชุ่มชื่นแก่ผิว และยังเป็นตัวสครับผิวได้อีกเช่นกัน
คนพื้นเมืองในทวีปอเมริกา มีการใช้น้ำมันดอกทานตะวัน ซึ่งมีสรรพคุณในการบำรุงผิวให้ชุ่มชื่น ให้ผิวกระชับ และกระจ่างใส และยังใช้น้ำมันสนเข็มที่บรรเทาอาการไหม้แดดได้
ประเทศอังกฤษ ในยุคสมัยเอลิซาเบธ มีการนำตะกั่วขาวมาผสมกับน้ำส้มสายชูเพื่อพอกหน้า ให้ผิวหน้าดูขาวซีด ซึ่งถือเป็นเทรนต์ของคนชั้นสูงสมัยนั้น เรียกว่า Pale Look นอกจากจะทำให้ผิวขาวแล้วยังป้องกันแสงแดดได้ แต่อย่างไรก็ตามสารตะกั่วถือเป็นพิษต่อร่างกายมาก
ประเทศไทยเอง มีพืชพันธุ์ธรรมชาติที่มีประโยชน์มากมาย โดยเฉพาะสมุนไพรไทย หากพูดถึงพืชสมุนไพรที่คนสมัยก่อนนำมาใช้ดูแลผิวและปกป้องผิวจากแสงแดดได้ คงต้องพูดถึง ผักเบี้ย โดยจากการศึกษาพบว่าผักเบี้ยนั้น มีสรรพคุณในเรื่องการดูแลผิว และมีฤทธิ์ป้องกันรังสี UVB ซึ่งต่อมามีการจดสิทธิบัตรเป็นสารกันแดดจากพืชด้วย นอกจากนี้ ว่านหางจระเข้ ก็เป็นพืชอีกชนิดหนึ่งที่นำมาทาผิวเพื่อรักษาอาการผิวไหม้จากแสงแดดได้
ผู้คนสมัยก่อนได้รับรู้ถึงผลกระทบจากแสงแดดและมีวิธีป้องกันมานานแล้ว แต่ยุคที่ไม่มีครีมกันแดด วัตถุดิบธรรมชาติและพืชพันธุ์ท้องถิ่นนี่แหละที่พวกเขาเลือกใช้ และบางชนิดยังกลายมาเป็นสารสำคัญในครีมกันแดดปัจจุบันด้วย
แสงแดดมีรังสี UV ที่เป็นอันตรายต่อผิว การได้รับรังสีโดยไม่ทาครีมกันแดดเลยจะทำให้ผิวไหม้แดง ผิวเสื่อมสภาพเร็วขึ้น เกิดจุดด่างดำ ดูแก่ก่อนวัย และที่ร้ายแรงที่สุดคือเป็นมะเร็งผิวหนัง เราทุกคนจึงควรใช้ครีมกันแดดอย่างสม่ำเสมอ เป็นประจำทุกวัน ครั้งหน้าในตอนต่อไป เราจะพาทุกคนไปดูว่าครีมกันแดดที่เป็นผลิตภัณฑ์ในท้องตลาด เกิดขึ้นและพัฒนาอย่างไร